Salı, Ekim 28, 2014

Kar yağınca güneşi özler insan ve Cumhuriyet bayramı

Buaralar bir sürü şey çınlıyor kulaklarımda...

*Salinger ile başladı, bir süredir hep anlatacak o kadar çok şeyim oluyor ki nereden başlasam bilemiyorum. ["There is so much I want to tell you and nowhere to begin" ]

Sonra yazsam ne olur, yazmasam ne olur diyorum, tam o sırada Özdemir Asaf kulağıma fısıldıyor:

"Yazmasam değil
Yazıp üstünü çizsem..
Ne olur
Ya bir şey, ya bir şey değil
Biri gelir, altındaki yazıyı okur
Biri, üstündeki çizgiyi."

Sonra bu hafta çocuklarının üzerine titreyen hassas, düşünceli ve çaresiz bir annenin şu sözlerini tekrarladı beynim:

"Bir çocuğu okula uğurlamak, birlikte yemek yemek ne kadar kıymetliymiş..."

Passenger diyor ki

"Ancak kar yağınca güneşi özler insan
Ancak kötü hissettiğin anda bilirsin ki öncesinde herşey yolundaymış"

Yarın unutaca(m)ksınız yine. Saçmasapan şeylere üzülmeye devam edece(m)ksiniz. Biliyorum. Doğamız böyle. Ama yine de siz şimdi hemen gidin ve sevdiklerinize sarılın, onlara sevdiğinizi söyleyin...

...Cumhuriyetimiz için Atatürk'e sevgimizi sunmakla başlamalı.


2 yorum:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...